ادیسون درزمان تحصیل درابتدایی بقدری کندذهن بودکه مادرش توسط مدیراموزشگاهش به مدرسه فراخوانده شد.وادیسون ومادرش را بانامه ای که دران نوشته شده بود "فرزند شما بعلت کندذهنی قادر به ادامه تحصیل نیست "روانه خانه کردند. 

مادرش به ادیسون گفت داخل نامه نوشته شده توبعلت هوش سرشارت بدرد این مدرسه نمیخوری ودانش اموزان این مدرسه ومعلمانش درحدهوش وذکاوت تونیستندبرای همین خودم درخانه باتوبه درس خواندن ادامه میدهیم وادیسون با اموزشهای مادرش که قلبا به موفقیت فرزندش ایمان داشت پله های ترقی را یک به یک طی کرد وشدانچه که باید میشد.

روزی درجمع دوستانش علت موفقیت خودرا مادری فداکارمعرفی کردوبه نامه ای اشاره نمودکه درمدرسه به اوومادرش داده بودندلذا برای تداعی خاطرات ان نامه راباز کردوبرای اولین بار انرا خواندبغض گلویش را گرفت منبعدبارها وبارها باذوق شوق تمام ازمادرش تعریف تمجیدمی نمود